Cargo Lift “When least expected” (2023)

Cargo Lift “When least expected” (2023)

Τους Cargo Lift τους θυμόμαστε από τις προηγούμενες δουλειές τους που ξεφεύγανε από το τετριμμένο heavy rock/alternative metal λόγω του ότι εδώ κι εκεί λοξοκοίταγαν και προς πιο ατμοσφαιρικά/σκοτεινά ακούσματα τύπου Deftones, Paradise Lost κλπ. Θεωρώ ότι το καινούριο “When least expected” επανεκκινεί 100% το στυλ τους κι αφήνεται ολοκληρωτικά σ’ αυτόν τον πιο σκοτεινό, βαρύ και «μινόρε» ήχο που εξαρχής φαινόταν ότι τους πήγαινε πολύ.

Αν και ο δίσκος ξεκινά με heavy τρόπο φανερώνοντας τις μοντέρνες αμερικάνικες heavy metal επιρροές του (Godsmack κλπ.), από το refrain κιόλας διακρίνεται μία στροφή προς τη μελωδικότητα. Το ίδιο πράγμα συμβαίνει και με το refrain του επόμενου, “Destroyer”, μόνο που εδώ αναδύεται κι ένας νέος βασικός παρονομαστής των επιρροών του album που ακούει στο όνομα «Gojira». Η riff-ολογία των Γάλλων έχει στιγματίσει έντονα τα τραγούδια του δίσκου (βλέπε και το καταπληκτικό “Out of hand” που λόγω της γενικότερης ανάπτυξής του (solo, στοιχειωτικό πληκτράτο outro κλπ.) θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως το «έπος» του album), δίνοντάς τους ένα πολύ χαρακτηριστικό χρώμα που τα απομακρύνει ακόμα περισσότερο το στυλ των προηγούμενων δίσκων. Χωρίς να λείπουν, φυσικά, τα βασικά εργαλεία των Tool ή η αύρα των Alice in Chains που ήταν εξαρχής βασικά στοιχεία του ήχου των Cargo Lift, θα έλεγα ότι το “When least expected” ορίζεται περισσότερο από άλλα εντυπωσιακά στοιχεία όπως οι επιβλητικές μελωδίες του “Crawl” (από τα καλύτερα κομμάτια που άκουσα φέτος), η έντονα πεσιμιστική διάθεση των Deftones, οι διακριτικοί ήχοι των πλήκτρων που όμως κάνουν τη διαφορά από άποψη ατμόσφαιρας, κάποια πιο φευγάτα riffs που μέχρι και Mastodon θυμίζουν κ.ά. Συνολικά, δηλαδή, οι τύποι προσεγγίζουν ακόμα και τα χωράφια του prog, αλλά με τον τρόπο που το κάνουν οι Poem π.χ., δηλαδή δίχως να ξεχνάνε ότι στην τελική αυτό που μετράει στον ακροατή είναι η αίσθηση του να ξέρει ότι ακούει τραγούδια -τραγούδια που θα βάλει ν’ ακούσει ξανά και ξανά. Κι αυτό οι Cargo Lift το ‘χουν πετύχει αδιαμφισβήτητα, φτιάχνοντας ένα album που απ’ την αρχή μέχρι το τέλος ακούγεται κάτι παραπάνω από ευχάριστα, ακόμα και για τύπους σαν εμένα που μόνο από σπόντα θα ψάχνονταν σε τέτοιους ήχους πλέον.