Συνέντευξη Ήλιος Θανάτου

Κάποιες φορές αρκεί ένα όνομα, ένα εξώφυλλο για να σε τραβήξει μία μπάντα. Ένα τέτοιο βαρύγδουπο όνομα όπως το Ήλιος Θανάτου δεν μπορούσε να μας αφήσει ασυγκίνητους. Μέχρι να τους δούμε από κοντά κι εμείς οι βόρειοι, αρκούμαστε σε μία πρώτη γνωριμία.

Ξέρω ότι στο παρελθόν έχετε μπλεχτεί και με άλλες μπάντες του underground χώρου. Αν θέλετε δώστε μας μερικές πληροφορίες για αυτές ή και για τυχόν άλλα συγκροτήματα που συμμετέχετε τώρα.

Όσον αφορά το παρελθόν μας, οι τρεις απο τους τέσσερεις υπήρξαμε σε  ένα μουσικό σχήμα, τους Schwartz and Anger, δηλαδή Γιώργος-κιθάρα, Αλέξης-φωνή, Μάρκος-τύμπανα. Ο Αντρέας (μπάσο) κα ο Μάρκος (τύμπανα) βρίσκονται στο σχήμα Boktorva B.H.Q., επίσης ο τελευταίος βρίσκεται σε ένα σχήμα τους Youth Crusher. Ο Μάρκος είναι η τελευταία προσθήκη στην μπάντα, αφού η ηχογράφηση του EP έγινε με το Ζάχο στα τυμπανα (Despite Everything).

Στο EP που μόλις βγάλατε αναγνώρισα μερικές αρκετά ιδιόμορφες (για το είδος) συγχορδίες που θύμισαν black metal σχετικά πρόσφατων χρόνων. Τι γουστάρετε γενικά να ακούτε σαν μπάντα;

Οι μουσικές προτιμήσεις ποικίλουν. Σίγουρα υπάρχουν συγκροτήματα που ακούμε όλοι όπως ελληνικό hardcore/punk, crust, επίσης black, death και thrash metal.

Οι στίχοι σας είναι φευγάτοι με μία κλίση προς τη βλασφημία. Έχετε αποφασίσει ότι σας ενδιαφέρει το συγκεκριμένο θεματικό concept ή απλά έτυχε και τα δύο τραγούδια του EP να είναι έτσι; Τι σιχαινόσαστε στην ελληνική πραγματικότητα και σας ωθεί να εκφράζεστε δημιουργικά (πέρα από την εικόνα του Τσίπρα αγκαλιά με τον Καμμένο και τους αριστερούς από κάτω να χειροκροτάνε);

Οι στίχοι μας είναι μαρτυρίες από γεγονότα της σκληρής καθημερινότητας που μας περιβάλλει. Το θεματικό στοιχείο των στίχων είναι αποτέλεσμα σαφώς μιας επιλογής με μία, ας πούμε, λογοτεχνική οπτική των πραγμάτων, άναρχα δομημένη και αντιστασιακή  ως προς το περιεχόμενο της. Στην ελληνική πραγματικότητα δεν υπάρχει τίποτα για να θαυμάσουμε, επομένως όλα εκείνα που μισούμε κινούνται πάντοτε στη σφαίρα του φασιστικού, οικονομικού ή πολιτικού, αριστερού ή δεξιού, άσπρου ή μαύρου.

Το mastering του δίσκου έγινε από τον Brad Boatright (From Ashes Rise). Πέρα από σας, τα τελευταία χρόνια τον έχουν εμπιστευτεί κι άλλα εγχώρια συγκροτήματα, όπως οι Sarabante και οι Dirty Wombs. Αν συνυπολογίσει κανείς και τις άπειρες μπάντες από το εξωτερικό που έχουν συνεργαστεί μαζί του (μεταξύ άλλων Tragedy, Hellshock, Masakari και Nux Vomica), κάποιος θα μπορούσε να πει ότι ο συγκεκριμένος άνθρωπος έχει γίνει γκουρού για το συγκεκριμένο ήχο, ένας Kurt Ballou του crust. Μερικοί θα μπορούσαν να μιλήσουν ακόμα και για «μόδα» ή για μια απλά «βαριά υπογραφή» στα liner notes ενός δίσκου. Εσείς γιατί τον επιλέξατε και πώς σας φάνηκε η δουλειά του;

Στην πραγματικότητα δεν γνωρίζαμε κάποιον συγκεκριμένα, έτσι αναζητήσαμε από φίλους και μας σύστησαν τον Brad. Θεωρούμε ότι έχει κάνει και καλύτερες δουλειές.

Μέχρι τώρα έχετε παίξει σε διάφορους αυτοδιαχειριζόμενους χώρους και για καλούς σκοπούς. Εξηγείστε μας τι το ξεχωριστό βρίσκετε σε αυτές τις φάσεις και σας τραβάει.

Μας εκφράζει αυτός ο τρόπος ζωής γιατί σε αυτούς τους χώρους μεγαλώσαμε και νιώθουμε άνθρωποι μεταξύ ανθρώπων με κοινά ενδιαφέροντα  που μας συνδέουν.

Το όνομα σας είναι βαρύγδουπο, έχει κάτι από την ακουστική αίγλη ονομάτων όπως Ανατέλλων Τρόμος, Τελευταίος Αιώνας κλπ. Το κλέψατε από το ομώνυμο μυθιστόρημα του Παντελή Πρεβελάκη ή απλά κατσικώθηκε κάποια μέρα στα μυαλά σας;

Μεταξύ πολλών ονομάτων και μετά από πολύ καιρό σκέψης καταλήξαμε στο Ήλιος Θανάτου. Ο Πρεβελάκης είναι ένα γεγονός συμπτωματικό.

Μετά το ΕΡ, τι; Ετοιμάζετε νέα πράγματα (ηχογραφήσεις, συναυλίες); Γιατί δεν ανεβαίνετε Σαλονίκη να παίξετε ένα live και αρκείστε μόνο στην Αθήνα και την Πάτρα;

Είμαστε σε περίοδο ηχογράφησης νέου album  που ευελπιστούμε να κυκλοφορήσει το φθινόπωρο- χειμώνα. Στη Θεσσαλονίκη δεν έχουμε καταφέρει να έρθουμε, κυρίως για οικονομικούς λόγους και περιορισμένου χρόνου λόγω εργασίας.